De zinken vuilnisemmer, wie kent hem nou eigenlijk niet? Vooral voor de generatie van voor de jaren 70 is de zinken vuilnis emmer een bekend fenomeen. In die tijd had elk huishouden deze vuilnisemmer tot zijn beschikking. Deze zinken vuilnisemmer werd door de gemeente waarin je woonde verstrekt. Op de deksel van deze loodzware vuilnisemmer staat de volledige of afgekorte naam van de gemeente en een nummer, dat het wijknummer, straat en huisnummer weergeeft. Ook werd er door de Stadsreiniging een vuilnisemmerkaart meegeleverd, hierin stonden je persoonsgegevens en de regels hoe je de vuilnisbak op de goede manier kunt gebruiken. Want net zoals er nu regels zijn voor het gebruik van de vuilcontainer waren die er vroeger ook. Zo mocht de vuilnisemmer niet te vol zijn, de deksel moest normaal dicht kunnen. Ook mocht je de emmer niet te vroeg buiten zetten. Eenmaal in de week kwam de vuilnisman de vuilnisemmer legen, stond je emmer niet bij de stoeprand dan werd hij niet geleegd. En als je ging verhuizen dan moest je de zinken vuilnisbak leeg in de woning achterlaten. Mocht de emmer beschadigd of zelfs zoek raken, dan moest je dit zo snel mogelijk melden bij de Stadsreinigingsdienst.
Zinken vuilnisemmer vervangen
De maatschappij veranderde en moderniseerde en zo was de zinken vuilnisemmer niet langer meer het product om huisvuil in te verzamelen. Begin jaren 70 maakt de zinken vuilnisemmer plaats voor de plastic vuilniszak. De vuilniszakken waren voor de vuilnisman een uitkomst, de vuilniszak was toch een stuk handzamer en zeker veel lichter dan de zware zinken vuilnisemmer. Maar de technologie gaat maar door en de vuilniswagens werden steeds verder gemoderniseerd. En zo kwam er ook weer een eind aan de vuilniszak. Deze maakte plaats voor de grote grijze kunststof vuilcontainer en de biobak. Er werd een manier bedacht om deze mega grote vuilcontainers op te tillen, zodat de vuilnisman niet langer zwaar hoeft te tillen. De containers dienen alleen nog maar op de juiste manier aan de weg gezet te worden en een stel metalen armen zorgen ervoor dat de bak wordt opgetild en leeg wordt geschud. Maar wat doet de vuilnisman dan nog? De vuilnisman zorgt ervoor dat de vuilcontainers op de juiste manier aan de weg staan.
Milieubewuster
Niet alleen de manier van vuilnis ophalen is gemoderniseerd, maar ook de manier van afval scheiden. Vroeger werd echt alles in één bak of zak gedaan. Tegenwoordig wordt dien je het afval te scheiden. Zo gaan etenswaren, hout en tuinafval in een speciale groene biobak. Plastic en aluminium worden tegenwoordig opgehaald in speciale zakken en glas verdwijnt in de glasbak en papier wordt opgehaald door allerlei verenigingen. Al het overige afval mag dan in de grote grijze container. De huidige generatie is veel milieubewuster geworden, want veel materialen kunnen gerecycled worden. De vuilcontainers worden regelmatig gecontroleerd op inhoud. Het is zelfs zo dat als je je afval niet goed scheidt en dit wordt bij controle waargenomen je een flinke boete kunt krijgen. Echter dan rijst de vraag: ‘Waar gaat ons afval naartoe?’ Wordt dan ook al het afval gescheiden verbrandt? Of komt toch alles weer op één grote hoop terecht? Op die vraag is geen eenduidig antwoord te geven. Er wordt gespeculeerd dat het afval uit de grijze container en het afval uit de biobak weer samen bij elkaar op één vuilnishoop terechtkomen. Of dat dit ook daadwerkelijk zo is, durf ik niet te zeggen.
Terug van weggeweest
De zinken vuilnisemmer (of asemmer wat het oorspronkelijk was) zie je toch steeds vaker weer terug. Hij doet in de meeste gevallen alleen geen dienst meer als afvalbak. Over het algemeen zie je hem nu terug in tuinen als plantenbak. Soms nog gewoon zoals hij er altijd heeft uitgezien, maar je ziet hem ook veelvuldig beschilderd in allerlei vrolijke kleuren en de meest uiteenlopende tekeningen. Verlangen de mensen dan toch een beetje terug naar de nostalgie van de zinken vuilnisemmer? Misschien wel, maar één ding is wel duidelijk, al die vrolijk gekleurde zinken vuilnisemmers pimpen het straatbeeld wel flink op.
